Co to jest narkolepsja?
Jest to zaburzenie snu, które objawia się nadmierną sennością w ciągu dnia. Dotyka 1 na 2000-3000 osób.
Choroba najczęściej rozwija się w dzieciństwie lub wieku młodzieńczym, ale może również pojawić się w późniejszym okresie życia. Wydaje się, że predyspozycja do zachorowania jest dziedziczna.
- Narkolepsja z katapleksją – osoby chore doświadczają nagłego osłabienia mięśni, tracą nad nimi kontrolę. W zależności od grupy mięśni, której to dotyczy, osoba taka niewyraźnie mówi, może opadać żuchwa, załamują się nogi, osoba upada. W czasie katapleksji zachowana jest świadomość. Epizod może trwać od kilku sekund do 1-2 minut i często wywoływany jest przez silne emocje – śmiech, strach, podniecenie.
- Narkolepsja bez katapleksji – nadmierna senność w ciągu dnia, napady snu. Dodatkowo halucynacje hipnagogiczne, paraliż przysenny – przemijająca niemożność poruszenia się. Objawy te występują podczas zasypiania lub budzenia się.
Obecnie uważa się, że choroba ma podłoże genetyczne. U niektórych osób obciążonych genetycznie pewne czynniki mogą spowodować pojawienie się objawów. Elementem wywołującym może być chociażby infekcja, np. wirusem grypy H1N1.
Układ immunologiczny takiej osoby zamiast zwalczać infekcję atakuje wyspecjalizowane komórki w mózgu odpowiedzialne za produkcję hipokretyny. Dlatego też narkolepsja uważana jest za chorobę autoimmunologiczną.
U cierpiących na narkolepsję brak hipokretyny wpływa na inne neuroprzekaźniki jak, dopamina, serotonina, noradrenalina.
Pacjenci często zgłaszają brak energii, objawy depresyjne, uczucie zmęczenia.
Chorzy często zmagają się z nadwagą. Może to wynikać z mniejszej aktywności fizycznej, diety, metabolizmu, leków.
Przebieg choroby uniemożliwia prowadzenie pojazdów, często jest powodem izolacji społecznej.